Bouwen aan het prototype

Op maandag 20-01 zijn we begonnen aan het bouwen van het prototype. We zijn van start gegaan met het uittekenen van het skelet en het slopen van de rugtas die we gekocht hadden. Deze rugzak hebben we gekocht om ritsen en andere onderdelen van af te halen. De bouw begon moeizaam omdat we nog veel moesten afstemmen over het ontwerp, de gebogen buizen waren niet in een keer goed gebogen. We hebben na dat we het frame gemaakt hadden begonnen aan de bekleding. Dit hadden we met vilt en ripstop gemaakt. Ik heb ook veel genaaid aan de naaimachine, hier had ik al ervaring mee maar deze ervaring kwam wel handig van pas tijdens dit project. Ook heb ik veel nieuwe ervaring op kunnen doen met een andere stof dan normaal. Normaal werk ik met katoen, Ripstop is een veel harder materiaal waarbij je naald veel sneller kapot gaat. Na dag 1 hadden we het frame klaar en hadden we de zijkanten van de opbergvoorziening af.

De tweede dag begon met het uitsnijden van vele lappen stof en het naaien van deze met veel vlilt en geduld. Naarmate de tas steeds meer vorm kreeg werd het steeds moeilijker om alles in elkaar te naaien. Dit wist ik al van te voren daarom hebben we hier rekening mee gehouden tijdens het maken door veel binnenste buiten te maken en door van binnen uit alle stukken aan elkaar te naaien. De scharnier punten in de opbergvoorziening waren niet erg leuk om te maken, dit omdat ze vaak los schoten of afbraken. Toen hebben we daarna een systeem verzonnen met stof. Dit is hieronder te zien. Ook kan je hier de zien hoe we de zachte kant aan het skelet bevestigen.

Presentatie

De presentatie die we gehouden hebben, hebben we met zijn drieën bedacht en in elkaar gestoken. We hadden niet veel voorbereid, dit omdat we wisten waar we het over moesten hebben en anders werken we toch alleen maar veelste zenuwachtig voor de presentatie. We hebben er goed aan gedaan om niets qua tekst voor te bereiden omdat we een kleine fout gemaakt hebben tijdens de presentatie. We hebben de rollen onbewust omgedraaid, en iemand deed het stuk van een ander. Maar het is goed gekomen! Ook hebben we een poster gemaakt voor deze presentatie, deze hebben wij op de beamer laten zien. Hieronder kan je de poster bekijken.

Vrij lichaamschema

Voor dit project hebben Roel en Ik een vrijlichaamschema gemaakt voor een onderdeel in onze opbergvoorziening. Wij hebben als onderdeel de as in het wiel van onze opbergvoorziening genomen. Deze krijgt kan nog al veel gewicht op zich krijgen en als deze breekt dan is ons gehele product onbruikbaar.  Hieronder kan je onze berekening inzien.

Deze methode hebben wij geleerd tijdens de lessen Constructieleer die gegeven zijn door Dhr. Velraeds. We hebben gerekend met een gewicht van 18,5 kilogram omdat we het zekere voor het onzekere wilde nemen en er van uit gaand  dat mensen meer mee nemen dan dat toegestaan is. Volgens onze berekening heeft de as van het wiel een hoge belasting in het midden van de gelijkmatige last die van boven af op de as duwt. Dit is het kritiekste punt, maar omdat wij nog geen sterkte leer hebben gehad kunnen we niet de vraag beantwoorden of dat het asje zal breken. Jammer maar dat is hoop ik iets voor het volgende blok.

Kostprijs en verkoopprijs berekenen.

Op vrijdag van de eerste week in de materialisatie fase zijn we bezig geweest met het berekenen van de kost en verkoopprijs van ons product.

Deze kosten berekening hebben we gemaakt:

Hoe zijn we op deze berekening gekomen zul je denken. Dat ga ik je uitleggen.
De afmetingen van ons product hebben we gebruikt om te berekenen hoeveel er in een zeecontainer past. We kunnen er 2600 in een container kwijt inclusief doos. Zeecontainer denk je nu, ja we laten het product in China maken. Kortweg omdat dit vele maler goedkoper is en omdat we niet goed weten of het personeel van Dorel capabel is om dit product in de gewenste kwaliteit te leveren. De machines zijn nog al prijzig en duur, ook zijn er moeilijke stiksels in ons product te vinden. De personeelskosten is zijn dus ook berekend vanuit China, De spuitgietkosten hebben we berekend door middel van de bottom-up benadering van Dhr. Koolen.

De totale kosten zullen 24,97 per product zijn maar door de verschillende kosten die er zijn verbonden aan de tussenpersonen zal het product stijgen in prijs. Verder zal de prijs mogelijk mensen laten denken dat het een zeer normaal product is en niet de kwaliteit van Samsonite bevat. Daarom adviseren wij om de prijs zo af te stellen dat mensen denken dat het een hoogwaardig product is. Wij adviseren een hoog winstpercentage dat 100% boven de kostprijs ligt.  Naar onze schatting zou de verkoop prijs dan ronde de 50 a 60 euro liggen.  Verder adviseren wij een verkoop prijs van 70 euro wanneer er nog extra kosten bij komen. Mogelijk dat men de opbergvoorziening kan aanbieden gezamenlijk met de Yezz om zo de verkoop te stimuleren. Omdat het winstpercentage vrij hoog ligt kun je veel in prijs zakken. 

Solidworks van prototype

Op Woensdag en Donderdag van de eerste week in de materialisatiefase zijn we bezig geweest met het bouwen in SolidWorks. We hebben eerst verschillende parts gemaakt van alle onderdelen. Hierna zijn we deze in elkaar gaan zetten en hebben we deze rendering gemaakt van ons product.

Dit is het skelet van de opbergvoorziening.

We hebben er voor gekozen om eerst het solidworks model te maken zodat we daarna gemakkelijk de benodigde informatie kunnen opvragen van solidworks die we nodig hebben voor de andere opgaven.
Voor de verkoopprijs moeten we het gewicht en de afmetingen weten. Ook wilde we nog manieren bedenken om de scharnieren te verbeteren. Deze hebben we eerst uitgetekend en daarna bedacht in solidworks. We hebben er dus bewust voor gekozen om eerst met solidworks te werken en daarna de andere activiteiten te ondernemen.

Ecologie verhandeling

Voor Ecologie was het de opdracht om een verhandeling te schrijven waarin ik de drie filmpjes van Annie Leonard, (the story of stuff, the story of change en the story of solutions) moest samenvatten en vergelijken. Hieronder kan je mijn opdracht vinden. Sorry voor de lap met tekst alvast!

Het veranderen van de wereld. Een utopie of werkelijkheid?

Connor Reekers 00060970

Deze verhandeling schrijf ik voor de les Ecologie, dit is een leerlijn die mij gegeven wordt aan de Hogeschool Zeeland te Vlissingen door de heer van Olphen. In deze verhandeling omschrijf ik de filmpjes van Annie Leonard: The story of Stuff, The story of Change en The story of Solutions. Deze zal ik eerst kort beschrijven door een samenvatting te geven en daarna zal ik deze gaan vergelijken met elkaar. Als laatste zal ik mijn mening geven van uit mijn ontwerpervaring.

Korte samenvatting

The story of Stuff

Dit filmpje legt uit hoe belangrijk spullen zijn voor onze economie en hoe het huidige gebruik de wereld naar de vernietiging helpt. Alles in deze wereld draait om kopen, meer en steeds meer. Zelfs als we geen plek meer hebben moeten we kopen, zo zit de economie in elkaar. Annie vindt dat dit ander moet. Annie de presentator legt dit uit door middel van een keten. Deze keten zit als volgt in elkaar: de winning van grondstoffen, het produceren van producten, het verkopen van de producten, het gebruiken van de producten en het dumpen van deze producten. De huidige situatie zit zo in elkaar dat de rijke en winstgevende bedrijven veel te zeggen hebben en zo ook veel bepalen in een land. Alles in zo'n land lijkt te draaien op de welvaart van deze bedrijven. Zo verwoesten ze andermans leefgebied, stoppen ze goedkope giftige stoffen in producten, betalen ze werknemers in andere landen zeer minimaal, zorgen ze dat producten kort meegaan, en gooien ze vervolgens alle afval op een hoop. Waarom ze dit doen?, omdat dit goedkoop is. Annie wilt graag een andere situatie zien, zei schetst een ideaal beeld van de wereld. De keten moet niet eindigen bij het dumpen van afval, maar moet op nieuw beginnen. Het gedumpte afval moet hergebruikt worden, fabrieken moeten schoner, de rijke lui moet minder te zeggen hebben en de planeet moet met rust gelaten worden. Het gaat er volgens Annie niet om hoeveel we gebruiken of kopen, maar wat er uiteindelijk mee doen. De keten die Annie presenteert is geen rechte lijn meer maar een cirkel die oneindig is. De wereld moet samenwerken om de planeet te verbeteren, door te hergebruiken en door te recyclen.

The story of Change

In dit filmpje legt Annie uit dat er veel veranderd kan worden wanneer de koopgewoontes van de bevolking veranderd. Wanneer er bijvoorbeeld behoefte is naar fairtrade producten, dan zullen de mensen fairtrade producten krijgen. De kern van deze film ligt bij de kracht die elke individu kan uitoefenen op het begin van een verandering. Volgens Annie ligt de huidige situatie zo dat we kopen wat wij denken dat het beste voor ons is, het goedkoopste of het chiqueste. We kopen omdat we denken dat we moeten kopen, omdat we het meest nieuwe moeten hebben of de meest geavanceerde van een product. Annie wilt naar een situatie waarin de consumenten het heft in eigen handen nemen en zelf kunnen bepalen of er een nieuw product gekocht wordt en dan ook wat voor product. De kracht van de consument is veel belangrijker dan dat ze zelf denken, zij kunnen hun koop gewoonten aanpassen en daardoor de wereld veranderen.

The story of Solutions.

Dit filmpje gaat in op het doel van onze economie. Dat is namelijk zo veel mogelijk geld verdienen en bezitten. Om dit doel te bereiken worden er dingen gedaan waarmee we veel geld kunnen verdienen of dingen die erg goedkoop zijn. Dit zorgt ervoor dat er veel schade wordt gedaan aan mens en milieu. De weg die bewandeld wordt, is vaak bepaald door de machtige mensen in onze samenleving. Annie vindt dat er een beter doel is, ze wilt het doel van onze economie veranderen naar: "het verkrijgen van een betere wereld." We kunnen dit bereiken door niet de goedkoopste weg te kiezen maar de weg die ons het langst in leven houdt. Dus bijvoorbeeld in plaats van kolencentrales, kiezen voor windmolens en andere groene opties. Wij als mens hebben de kracht om dit te veranderen, maar dat moeten we wel samen doen.

Overeenkomsten en verschillen tussen deze drie filmpjes.

Deze filmpjes ga ik vergelijken door ze te plaatsen in de vier kwadranten van het zonnewiel. Deze zijn Mens, Milieu, Techniek en Markt. Dit zonnewiel is hier naast te zien. Ik heb ze gekeken, en steekwoorden opgeschreven zodat ik zo sneller kon werken. De filmpjes zich besproken in de klas met meerdere medestudenten zodat we elkaar mening konden horen en zo kan ik ook een meer volledige vergelijking geven.

Kwadrant 1 Mens.

Als ik naar het mens kwadrant kijk dan komt er gelijk een verschil tussen de filmpjes naar boven. In de story of stuff word de nadruk gelegd op het feit dat de mens als consument niet een erg grote rol speelt bij de huidige gang van zaken, het probleem ligt bij de producenten. Deze maken producten die de wereld om zeep helpen volgens Annie. In de andere twee filmpjes zegt ze precies hetzelfde over de producenten, maar geeft ze wel aan, in tegenstelling tot wat ze zegt in de story of stuff, dat de consument de kracht heeft om alles te veranderen. De consument is in de story of stuff een soort van robot die koopt wat hem voor geschoteld wordt maar in de andere twee filmpjes lijkt de consument meer op een wezen die bewust is van de keuzes die hij maakt. Het gewicht ligt in de story of stuff meer op de producenten dan in de andere twee filmpjes, waar het meer gaat over de consument.

Een overeenkomst is dat ze alle drie vertellen over een soort onderdrukte mens. Dit komt door het verschil tussen de rijke machtige mens en de normale mens, en door dat de machtige mens samenwerkt met de politiek. De normale mens voelt zich machteloos en laat zich daardoor meeslepen in de sleur die de machtige mensen hun aanvoert. Hoe anders je iets zou willen, je moet een soort van protest groep hebben om de wereld te veranderen. Alleen is het niet mogelijk om de wereld aan te passen, daar heb je meerdere handen voor nodig. Alle drie de filmpjes duiden ook op het veranderen van het gedrag dat de mens heeft ten aanzien van het kopen. Er moeten meer milieu en mens vriendelijkere producten komen en waardoor andere mensen ook een beter leven krijgen. Zo helpen wij elkaar in de wereld in plaats van elkaar leefomgeving te verwoesten met vervuiling en uitbuiting.

Kwadrant 2 Milieu.

The story of Stuff gaat als enige in op het gebruik van chemische en giftige stoffen. Hieruit blijkt namelijk dat we mar niet stopen met het gevaarlijke stoffen te stoppen in onze producten. Hierdoor vervuilen wij de lucht en onze leefomgeving, vele dieren en mensen kunnen hier door sterven. In de andere filmpjes gaan ze minder in op de producten en hun schadelijke eigenschappen. Wel hebben ze het over de vervuilende waarden die ze hebben tijdens het maken van deze producten, maar deze passen ze meer toe in het plaatje van het verbeteren van de algemene wereld. Ze leggen directe omgeving wat minder onder de loep in de andere twee filmpjes.

Het doel moet veranderd worden naar wat is het beste voor de gehele planeet. Dat is de grote overeenkomst op milieu gebied. Alle drie de filmpjes hebben het doel om de kijker te overtuigen dat we de prioriteit niet op geld moeten zetten maar dat we de planeet op nummer één moeten plaatsen. De story of stuff doet dit door recycling, productie en product eigenschappen in beeld te brengen. The story of Change gaat vooral in op dit onderwerp door producten te promoten die goed voor het milieu en de mens zijn. The story of Solution zegt hierover dat we niet voor goedkoop moeten gaan maar voor goed.

Kwadrant 3 Techniek

The story of Stuff is de enige die vertelt dat je door techniekinnovatie de vervuiling kan verminderen. De andere twee behandelen wel het vervuilende aspect wel, maar in mindere mate. De vervuiling is bij hun wel en zorg, maar de techniek is bij hun niet een issue. The story of stuff legt uit dat er door technische innovaties veel gedaan kan worden aan  de vervuilende aspecten die zich afspelen in de keten die Annie uitlegt. In de andere twee filmpjes is techniek een bijzaak, persoonlijk vind ik dat ze daar te weinig rekening mee houdt in de andere twee filmpjes. Door dat ze de techniek niet behandeld, krijgen de andere twee filmpjes, zoals ze ook bedoelt zijn, een erg algemene inhoud die luchtig en 

duidelijk is.

Alle drie de filmpjes gaan in op het opwekken van schone en herbruikbare energie. Schone en herbruikbare energie is de toekomst van onze planeet. Alle drie leggen ze goed uit dat we wat moeten ondernemen omdat onze planeet anders gaat leiden aan de gevolgen van de vervuiling en uitbuiting van de aarde.

  

Kwadrant 4 Markt

The story of Solutions is de enige die niet vertelt over fairtrade producten. Het bieden van een goed geldbedrag aan boeren uit ontwikkelingslanden zorgt voor een groei van de welzijn waardoor hun ook de middelen kunnen verkrijgen om duurzamere keuzes te maken. Omdat de goedkope methodes vaak vervuilend zijn, zijn ze gedwongen om ook vervuiling aan te gaan, dat is hetgeen dat ik kan herleiden uit The story of Solutions. Maar dit kan ik alleen doordat ik de andere twee filmpjes ook gezien heb.

We moeten minder naar geld kijken. Dat is de grote boodschap die alle filmpjes willen overbrengen. Zoals ze dat in The story of Solutions dat mooi uitleggen, we moeten het doel veranderen naar het bouwen van een betere planeet. De rijke en machtige mensen moeten minder macht krijgen, de inkomensverschillen moeten minder worden en de democratie moet weer van iedereen worden.

Mijn mening als student ontwerper

De drie filmpjes van Annie Leonard gaven mij een inspiratie om meer te doen met mijn verantwoordelijkheid als consument. Ze heeft mij er van weten overtuigen dat de mens zichzelf nu als het ware vernietigd door de manier zoals we nu te werk gaan. In dat opzicht ben ik het volledig met haar eens dat we onze houding moeten veranderen ten opzichte van geld en de economie. Wel ben ik er van overtuigd dat ze meer een utopie schetst dan de werkelijkheid. De utopie die zij wilt heeft de volgende twee aspecten: Elk mens heeft hetzelfde doel en de middelen op de wereld zijn gelijkmatig verdeeld. Nu lijkt het mij het eerste aspect de komende jaren niet zal gebeuren. Onderlinge ruzies tussen landen zullen er altijd blijven, als we de planeet willen redden moeten we er samen voorgaan en moeten we een eenheid worden. Er zullen altijd landen niet mee willen werken, of moeilijk doen. Maar dan alsnog elk mens is anders en iedereen denkt en wilt wat anders. Ik acht dit aspect mogelijk, maar hier gaat veel tijd overheen.

De verdeeldheid van middelen over de wereld is nu oneerlijk. Afrika bijvoorbeeld bezit niet veel geld en ook niet veel handelsmiddelen meer omdat deze opgekocht worden of vernietigd worden door andere landen. Dagelijks sterven er mensen aan de kleinste ziektes in de Derde wereldlanden, terwijl we in West-Europa zelfs kanker kunnen bestrijden. De meer welvarende landen kunnen nu meer doen dan armere landen, deze welvarende landen bezitten ook vaak veel vervuiling. Deze landen hebben de grootste verantwoordelijkheid om de verandering aan te gaan en een voorbeeld te zijn voor anderen. Geld moet voor deze landen een lagere prioriteit krijgen, en de planeet moet voorop komen te staan. Alleen als we samenwerken kan de utopie van Annie werkelijkheid worden.

Leonard, A., (2007), The story of stuff, The story of stuff project, http://storyofstuff.org/movies/story-of-stuff/

Leonard, A., (2013), The story of solutions, The story of stuff project , http://storyofstuff.org/movies/the-story-of-solutions/

Leonard, A., (2012), The story of change, h The story of stuff project , http://storyofstuff.org/movies/story-of-change/

Ethiek opdracht 1 Abbey stad

Voor de leerlijn Ethiek moesten wij een verantwoordelijksmatrix maken voor een case die we in de les kregen. Hieronder kan je de matrix vinden die ik gemaakt heb voor deze case.

Ik ben begonnen met deze opdracht door de tekst te lezen en alle belangrijke deelnemers te markeren. Zo kon ik later in mijn verantwoordelijkheidstabel gemakkelijk zien wie ik moest ik vullen als actoren. Ik ben na het lezen begonnen met het opzetten van een excel sheet deze sheet heb ik gemaakt zoals we hem in de les hebben opgesteld. Eerst ben ik één van de actoren uitgaan werken en zo heb ik alle vier uitgewerkt. Ik had eerst een oordeel over de schuldige, maar na mijn matrix ben ik er anders overgaan denken. Ik heb nu als meest verantwoordelijke de beheerder en eerst dacht ik de aannemer. Ik ben dus blij dat ik een matrix gemaakt heb omdat dit in een echte situatie een verkeerde dader aan had kunnen wijzen. Ik heb er van geleerd dat ik niet te snel moet oordelen en wanneer ik een oordeel vel dat deze goed onderbouwt is.