zaterdag 18 januari 2014

Ecologie verhandeling

Voor Ecologie was het de opdracht om een verhandeling te schrijven waarin ik de drie filmpjes van Annie Leonard, (the story of stuff, the story of change en the story of solutions) moest samenvatten en vergelijken. Hieronder kan je mijn opdracht vinden. Sorry voor de lap met tekst alvast!

Het veranderen van de wereld. Een utopie of werkelijkheid?

Connor Reekers 00060970

Deze verhandeling schrijf ik voor de les Ecologie, dit is een leerlijn die mij gegeven wordt aan de Hogeschool Zeeland te Vlissingen door de heer van Olphen. In deze verhandeling omschrijf ik de filmpjes van Annie Leonard: The story of Stuff, The story of Change en The story of Solutions. Deze zal ik eerst kort beschrijven door een samenvatting te geven en daarna zal ik deze gaan vergelijken met elkaar. Als laatste zal ik mijn mening geven van uit mijn ontwerpervaring.

Korte samenvatting

The story of Stuff

Dit filmpje legt uit hoe belangrijk spullen zijn voor onze economie en hoe het huidige gebruik de wereld naar de vernietiging helpt. Alles in deze wereld draait om kopen, meer en steeds meer. Zelfs als we geen plek meer hebben moeten we kopen, zo zit de economie in elkaar. Annie vindt dat dit ander moet. Annie de presentator legt dit uit door middel van een keten. Deze keten zit als volgt in elkaar: de winning van grondstoffen, het produceren van producten, het verkopen van de producten, het gebruiken van de producten en het dumpen van deze producten. De huidige situatie zit zo in elkaar dat de rijke en winstgevende bedrijven veel te zeggen hebben en zo ook veel bepalen in een land. Alles in zo'n land lijkt te draaien op de welvaart van deze bedrijven. Zo verwoesten ze andermans leefgebied, stoppen ze goedkope giftige stoffen in producten, betalen ze werknemers in andere landen zeer minimaal, zorgen ze dat producten kort meegaan, en gooien ze vervolgens alle afval op een hoop. Waarom ze dit doen?, omdat dit goedkoop is. Annie wilt graag een andere situatie zien, zei schetst een ideaal beeld van de wereld. De keten moet niet eindigen bij het dumpen van afval, maar moet op nieuw beginnen. Het gedumpte afval moet hergebruikt worden, fabrieken moeten schoner, de rijke lui moet minder te zeggen hebben en de planeet moet met rust gelaten worden. Het gaat er volgens Annie niet om hoeveel we gebruiken of kopen, maar wat er uiteindelijk mee doen. De keten die Annie presenteert is geen rechte lijn meer maar een cirkel die oneindig is. De wereld moet samenwerken om de planeet te verbeteren, door te hergebruiken en door te recyclen.

The story of Change

In dit filmpje legt Annie uit dat er veel veranderd kan worden wanneer de koopgewoontes van de bevolking veranderd. Wanneer er bijvoorbeeld behoefte is naar fairtrade producten, dan zullen de mensen fairtrade producten krijgen. De kern van deze film ligt bij de kracht die elke individu kan uitoefenen op het begin van een verandering. Volgens Annie ligt de huidige situatie zo dat we kopen wat wij denken dat het beste voor ons is, het goedkoopste of het chiqueste. We kopen omdat we denken dat we moeten kopen, omdat we het meest nieuwe moeten hebben of de meest geavanceerde van een product. Annie wilt naar een situatie waarin de consumenten het heft in eigen handen nemen en zelf kunnen bepalen of er een nieuw product gekocht wordt en dan ook wat voor product. De kracht van de consument is veel belangrijker dan dat ze zelf denken, zij kunnen hun koop gewoonten aanpassen en daardoor de wereld veranderen.


The story of Solutions.
Dit filmpje gaat in op het doel van onze economie. Dat is namelijk zo veel mogelijk geld verdienen en bezitten. Om dit doel te bereiken worden er dingen gedaan waarmee we veel geld kunnen verdienen of dingen die erg goedkoop zijn. Dit zorgt ervoor dat er veel schade wordt gedaan aan mens en milieu. De weg die bewandeld wordt, is vaak bepaald door de machtige mensen in onze samenleving. Annie vindt dat er een beter doel is, ze wilt het doel van onze economie veranderen naar: "het verkrijgen van een betere wereld." We kunnen dit bereiken door niet de goedkoopste weg te kiezen maar de weg die ons het langst in leven houdt. Dus bijvoorbeeld in plaats van kolencentrales, kiezen voor windmolens en andere groene opties. Wij als mens hebben de kracht om dit te veranderen, maar dat moeten we wel samen doen.

Overeenkomsten en verschillen tussen deze drie filmpjes.
Deze filmpjes ga ik vergelijken door ze te plaatsen in de vier kwadranten van het zonnewiel. Deze zijn Mens, Milieu, Techniek en Markt. Dit zonnewiel is hier naast te zien. Ik heb ze gekeken, en steekwoorden opgeschreven zodat ik zo sneller kon werken. De filmpjes zich besproken in de klas met meerdere medestudenten zodat we elkaar mening konden horen en zo kan ik ook een meer volledige vergelijking geven.

Kwadrant 1 Mens.
Als ik naar het mens kwadrant kijk dan komt er gelijk een verschil tussen de filmpjes naar boven. In de story of stuff word de nadruk gelegd op het feit dat de mens als consument niet een erg grote rol speelt bij de huidige gang van zaken, het probleem ligt bij de producenten. Deze maken producten die de wereld om zeep helpen volgens Annie. In de andere twee filmpjes zegt ze precies hetzelfde over de producenten, maar geeft ze wel aan, in tegenstelling tot wat ze zegt in de story of stuff, dat de consument de kracht heeft om alles te veranderen. De consument is in de story of stuff een soort van robot die koopt wat hem voor geschoteld wordt maar in de andere twee filmpjes lijkt de consument meer op een wezen die bewust is van de keuzes die hij maakt. Het gewicht ligt in de story of stuff meer op de producenten dan in de andere twee filmpjes, waar het meer gaat over de consument.

Een overeenkomst is dat ze alle drie vertellen over een soort onderdrukte mens. Dit komt door het verschil tussen de rijke machtige mens en de normale mens, en door dat de machtige mens samenwerkt met de politiek. De normale mens voelt zich machteloos en laat zich daardoor meeslepen in de sleur die de machtige mensen hun aanvoert. Hoe anders je iets zou willen, je moet een soort van protest groep hebben om de wereld te veranderen. Alleen is het niet mogelijk om de wereld aan te passen, daar heb je meerdere handen voor nodig. Alle drie de filmpjes duiden ook op het veranderen van het gedrag dat de mens heeft ten aanzien van het kopen. Er moeten meer milieu en mens vriendelijkere producten komen en waardoor andere mensen ook een beter leven krijgen. Zo helpen wij elkaar in de wereld in plaats van elkaar leefomgeving te verwoesten met vervuiling en uitbuiting.

Kwadrant 2 Milieu.
The story of Stuff gaat als enige in op het gebruik van chemische en giftige stoffen. Hieruit blijkt namelijk dat we mar niet stopen met het gevaarlijke stoffen te stoppen in onze producten. Hierdoor vervuilen wij de lucht en onze leefomgeving, vele dieren en mensen kunnen hier door sterven. In de andere filmpjes gaan ze minder in op de producten en hun schadelijke eigenschappen. Wel hebben ze het over de vervuilende waarden die ze hebben tijdens het maken van deze producten, maar deze passen ze meer toe in het plaatje van het verbeteren van de algemene wereld. Ze leggen directe omgeving wat minder onder de loep in de andere twee filmpjes.

Het doel moet veranderd worden naar wat is het beste voor de gehele planeet. Dat is de grote overeenkomst op milieu gebied. Alle drie de filmpjes hebben het doel om de kijker te overtuigen dat we de prioriteit niet op geld moeten zetten maar dat we de planeet op nummer één moeten plaatsen. De story of stuff doet dit door recycling, productie en product eigenschappen in beeld te brengen. The story of Change gaat vooral in op dit onderwerp door producten te promoten die goed voor het milieu en de mens zijn. The story of Solution zegt hierover dat we niet voor goedkoop moeten gaan maar voor goed.

Kwadrant 3 Techniek
The story of Stuff is de enige die vertelt dat je door techniekinnovatie de vervuiling kan verminderen. De andere twee behandelen wel het vervuilende aspect wel, maar in mindere mate. De vervuiling is bij hun wel en zorg, maar de techniek is bij hun niet een issue. The story of stuff legt uit dat er door technische innovaties veel gedaan kan worden aan  de vervuilende aspecten die zich afspelen in de keten die Annie uitlegt. In de andere twee filmpjes is techniek een bijzaak, persoonlijk vind ik dat ze daar te weinig rekening mee houdt in de andere twee filmpjes. Door dat ze de techniek niet behandeld, krijgen de andere twee filmpjes, zoals ze ook bedoelt zijn, een erg algemene inhoud die luchtig en 
duidelijk is.

Alle drie de filmpjes gaan in op het opwekken van schone en herbruikbare energie. Schone en herbruikbare energie is de toekomst van onze planeet. Alle drie leggen ze goed uit dat we wat moeten ondernemen omdat onze planeet anders gaat leiden aan de gevolgen van de vervuiling en uitbuiting van de aarde.
  
Kwadrant 4 Markt
The story of Solutions is de enige die niet vertelt over fairtrade producten. Het bieden van een goed geldbedrag aan boeren uit ontwikkelingslanden zorgt voor een groei van de welzijn waardoor hun ook de middelen kunnen verkrijgen om duurzamere keuzes te maken. Omdat de goedkope methodes vaak vervuilend zijn, zijn ze gedwongen om ook vervuiling aan te gaan, dat is hetgeen dat ik kan herleiden uit The story of Solutions. Maar dit kan ik alleen doordat ik de andere twee filmpjes ook gezien heb.

We moeten minder naar geld kijken. Dat is de grote boodschap die alle filmpjes willen overbrengen. Zoals ze dat in The story of Solutions dat mooi uitleggen, we moeten het doel veranderen naar het bouwen van een betere planeet. De rijke en machtige mensen moeten minder macht krijgen, de inkomensverschillen moeten minder worden en de democratie moet weer van iedereen worden.

Mijn mening als student ontwerper
De drie filmpjes van Annie Leonard gaven mij een inspiratie om meer te doen met mijn verantwoordelijkheid als consument. Ze heeft mij er van weten overtuigen dat de mens zichzelf nu als het ware vernietigd door de manier zoals we nu te werk gaan. In dat opzicht ben ik het volledig met haar eens dat we onze houding moeten veranderen ten opzichte van geld en de economie. Wel ben ik er van overtuigd dat ze meer een utopie schetst dan de werkelijkheid. De utopie die zij wilt heeft de volgende twee aspecten: Elk mens heeft hetzelfde doel en de middelen op de wereld zijn gelijkmatig verdeeld. Nu lijkt het mij het eerste aspect de komende jaren niet zal gebeuren. Onderlinge ruzies tussen landen zullen er altijd blijven, als we de planeet willen redden moeten we er samen voorgaan en moeten we een eenheid worden. Er zullen altijd landen niet mee willen werken, of moeilijk doen. Maar dan alsnog elk mens is anders en iedereen denkt en wilt wat anders. Ik acht dit aspect mogelijk, maar hier gaat veel tijd overheen.

De verdeeldheid van middelen over de wereld is nu oneerlijk. Afrika bijvoorbeeld bezit niet veel geld en ook niet veel handelsmiddelen meer omdat deze opgekocht worden of vernietigd worden door andere landen. Dagelijks sterven er mensen aan de kleinste ziektes in de Derde wereldlanden, terwijl we in West-Europa zelfs kanker kunnen bestrijden. De meer welvarende landen kunnen nu meer doen dan armere landen, deze welvarende landen bezitten ook vaak veel vervuiling. Deze landen hebben de grootste verantwoordelijkheid om de verandering aan te gaan en een voorbeeld te zijn voor anderen. Geld moet voor deze landen een lagere prioriteit krijgen, en de planeet moet voorop komen te staan. Alleen als we samenwerken kan de utopie van Annie werkelijkheid worden.


Leonard, A., (2007), The story of stuff, The story of stuff project, http://storyofstuff.org/movies/story-of-stuff/
Leonard, A., (2013), The story of solutions, The story of stuff project , http://storyofstuff.org/movies/the-story-of-solutions/

Leonard, A., (2012), The story of change, h The story of stuff project , http://storyofstuff.org/movies/story-of-change/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten